“Bizar dat ik pas dankzij een borstamputatie werd doorverwezen naar Cancer Care Center. Na de diagnose uitgezaaide borstkanker in februari 2013 heb ik mijn eigen revalidatie en re-integratie moeten “bedenken”. Ik wens andere palliatieve patiënten ondersteuning vanaf het begin van de diagnose. Het perspectief ongeneeslijk ziek te zijn, vergt immers fysieke en mentale veerkracht.
Een prognose dat ik nog hooguit twee jaar te leven had
In februari 2013 kreeg ik de diagnose uitgezaaide borstkanker en de prognose dat ik nog hooguit twee jaar te leven had. Vanwege een tumor in mijn borst en de uitzaaiing in de lever is meteen een chemobehandeling ingezet. Hier rolde ik goed doorheen; de tumoren verkleinden aanzienlijk. Vanaf september 2013 werd o.a. hormoontherapie ingezet om de kankercellen “in te kapselen”. In oktober 2015 is één borst geamputeerd; de tumor bleek weer te groeien. Van deze operatie ben ik goed hersteld en ben ik zelfs weer aan het werk.
Kijken naar wat mogelijk is bij de revalidatie
Voor de revalidatie belandde ik bij Cancer Care Center. Bij de start had ik niet zo’n zin om met andere patiënten in een groep te revalideren, maar het trainen in kleine groepen van maximaal 8 deelnemers is prettig. Heb je zin in een babbel met andere deelnemers? Dan kan dat voor of na de training, maar het hoeft niet. Er wordt vooral aan de conditie gewerkt en veel gelachen. Ieder is op zijn eigen niveau aan de slag. Naast oedeemtherapie doe ik pilates en oncotraining. Die combinatie is fijn; op verschillende manieren werk ik aan mijn conditie. Er wordt goed gekeken naar wat mogelijk is. Het lukt me nu steeds beter om de oefeningen te doen en het effect mag er zijn. Ook als ik stress heb, moe ben, of emotioneel belast, stap ik toch op de fiets en gá. De ervaring leert dat het me altijd goed doet.
Blij met Cancer Care Center
Als palliatieve patiënt ben ik heel blij met Cancer Care Center; ik word fysiek en mentaal sterker door de begeleiding op maat. Kenmerkend voor Cancer Care Center is het gevarieerde aanbod. Er wordt gewerkt vanuit het holistische principe dat psychische, sociale en maatschappelijke elementen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. En de lijntjes met de ziekenhuizen en andere zorgpartners zijn kort. Het is daarnaast een laagdrempelige organisatie die aandacht heeft voor de patiënt. Het aanbod is afgestemd op de individuele behoeften. Dat is me zo welkom! Ik ben zo blij dat het vertrouwen in mijn lichaam toeneemt door de gerichte ondersteuning. Dus hoop ik met die (oedeem)arm toch weer eens te volleyballen en badmintonnen met mijn zoon. YES! “.
______________
Peterke is op 21 januari 2021 op 56 jarige leeftijd overleden. Tot het laatst toe is zij zich blijven inzetten voor meer aandacht en betere zorg voor palliatieve kankerpatiënten. Zo heeft Peterke meegewerkt aan de film "Als je niet meer beter wordt". Deze documentaire gaat over hoe het contact tussen huisartsen en palliatieve patiënten verbeterd kan worden. Wij herdenken een strijdvaardige en energieke vrouw.